در سال ۱۹۸۴ میلادی (۱۳۶۴ شمسی)، موسسه زبان پکن سابق (دانشگاه زبان و فرهنگ پکن کنونی)، گروه “طراحی آزمون مهارت زبان چینی” را تأسیس کرد و شروع به طراحی آزمون HSK کرد. این تحقیق از امتحانات ابتدایی و متوسطه شروع شد و بیش از پنج سال به طول انجامید و در ۳۰ بهمن ۱۳۶۹ از سوی کمیسیون آموزش کشور چین مورد ارزیابی کارشناسی قرار گرفت. در آذر ۱۳۷۱، کمیسیون آموزش ملی چین رسماً آزمون تعیین سطح چینی را به یک آزمون ملی ارتقا داد که بر اساس نتایج به دست آمده در توسعه آزمون های ابتدایی و متوسطه، توسعه آزمون سطح پیشرفته چینی به منظور تبدیل HSK به یک سیستم کامل آغاز شد، که در مرداد ۱۳۷۲، HSK (پیشرفته) توسط کارشناسان کمیته ملی آزمون مهارت چین تایید شد. و دی ماه ۱۳۷۴، کمیسیون آموزش دولتی، سند “مقررات ثبت نام دانش آموزان خارجی با گواهی مهارت چینی” را ابلاغ کرد.
طبق آمار موجود در سال ۲۰۱۷ جمعا ۸۶۰ مرکز آزمون HSK در سراسر جهان وجود داشت که شامل ۳۳۰ مرکز آزمون داخلی چین در ۷۱ شهر آن و ۵۳۰ مرکز آزمون خارج از کشور چین در ۱۱۲ کشور دیگر می باشد. در دوم دی ماه ۱۳۹۹، وزارت آموزش و پرورش چین یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد که در این نشست مشخص شد، ۷۰ کشور در سراسر جهان زبان چینی را در سیستم های آموزشی ملی خود گنجانده اند و حدود ۲۵ میلیون نفر در خارج از چین در حال یادگیری زبان چینی هستند. و همچنین بیان شد که تعداد آزمون های مهارت زبان چینی به ۴۰ میلیون نفر رسیده است که نشان می دهد آموزش بین المللی زبان چینی پایه ای گسترده و محکم دارد.